Wednesday, December 11, 2013

मुटु छुने दुखद कथा ….

३ बर्ष बिदेसमा बसेर २ महिने छुट्टिमा घर गइयो बाबु आमा को माग अनि आफ्नो पनि इच्छा अनुसार बिहे गरियो,कलेज पढ्ने केटि संग !! मागी बिबाह थ्यो हाम्रो !!हुनेवाली ‘जीवन संगिनी’को मागथ्यो-”बिहे पछी पनि कलेज पढ्न चै छोडदिन है”..हुन्छ भन्नैपरो..भनियो पनि !!
बिहे गरेको एक महिना पनि घर बस्न नपाउदै छुट्टि पुरा भयो,फेरी बिदेस आउनै पर्यो, आइयो आज यहाँ आएको मात्र ८ महिना भयो प्राण प्यारी,अर्धांगि नी को अर्को माग-’स्कुटी’ चाहियो रे कलेज जानको लागि,उनको हरेक माग र चाह पुरा गर्ने बचन दिएको थिएँ,अग्नि लाइ साक्षी राख्दै !! किन्दिनै पर्यो !!भर्खर घरबाट आएको,अलिकति ऋण पान गरेर भएपनि ‘स्कुटी’ को बजेट जुटाएँ,अनि उनै प्राण
प्यारीको नाममा पठाईदिएँ !! उनि खुशी भइन,स्कुटी किनिन,फोटो पनि पठाइन, माध्यम ‘फेसबुक’ छँदै छ !! लाइक र कमेन्ट को अनगिन्ति बर्षा ले कता कता मुटु नमिठो संग थतरकियो !!फेरी पनि उनको खुशी सम्झेर म आफैपनि मख्ख नै थिएँ !!
त्यस्तै ४०/४५ दिनजति भयो उनि ‘स्कुटी’ मा कलेज जान लागेकी तर..घर बाट अलि चांडै निस्किनु र बेलुका अबेर फर्किनु त सामान्य कुरो भयो,कोइ बजार मा देखें भन्छन,कोइ पार्क मा भेटें भन्छन,कोइ गुल्मी सिमल्तारी घरमा देख्या थिए भन्छन !!आज कल सुन्नमा आउछ बिगत ८/१० दिनदेखि उनको घरमा बास छैन रे,कलेजमा पनि आएकी छैनन् भन्ने खबर सुन्छु !!
फोन गर्यो ‘सम्पर्क हुन सकेन भन्छ,’कैले ब्यस्त छ भन्छ,मलाई पनि कुनै इन्फर्मेसन छैन..आखिर कहाँ गइन त.उनि ?सायद मैले धेरै माया गरेर त होइन ? कहिँ गल्ति त गरिन मैले उलाई स्कुटी किनीदिएर ??
अनन्तराम गिरि
गुल्मी, सिमल्तारी
हाल मलेशिया

0 $type={blogger}: